Al weer thuis
Door: Thea
Blijf op de hoogte en volg Ton en Thea
30 April 2017 | Nederland, Nijmegen
Om maar met de deur in huis te vallen, we zijn weer in Nijmegen. We zijn vanuit Hinsbeck via Kaldenkirchen naar Tegelen gelopen. Het weer was prima. Mooie moerasgebieden waar een park van was gemaakt zodat je via kleine dijkjes vlak langs het water liep en de watervogels goed kon zien. In Kaldenkirchen stond alles klaar voor de Kermis. Verder was het koud. De flinke ijscoupe bij de Italiaan was ook koud, maar erg lekker Ton wilde liever wat hartigs (een zielig broodje met ham).
We hadden in Tegelen een goed adresje via vrienden op de fiets. Nachts om 3.00 lag ik wakker. Ik dacht: “Met deze knie haal ik Augsburg nooit. En als ik zo doorga kan ik ook geen vierdaagse lopen. Dus….”. Ton had het al een beetje aan zien komen, maar hoopte, misschien tegen beter weten in, dat het nog over zou gaan onder het lopen. Toch kwam het ook voor hem als een teleurstelling. Lopen naar Rome zal er niet meer van komen.
We hadden voor de komende twee maanden van iedereen afscheid genomen en waren er echt niet op ingesteld om nu alweer terug te zijn van onze vakantie. Ik had het gevoel dat we al heel ver in Duitsland zaten, doordat we al ruim een week over eenzame paadjes door bossen en weiden hadden gelopen, Duitse mensen gesproken, Duits voetbal bekeken, op uiteenlopende adresjes geslapen, zodat je al meer dan je kunt denken het idee hebt dat je in de Heimat bent. Dan zit je in Tegelen en ben je met een uurtje treinen weer thuis.
Thuis gekomen kwamen onze kinderen en kleinkinderen ons meteen bezoeken. De kleintjes hadden we al een mooie kaart gestuurd dat we hun zo misten, maar wij zijn al eerder thuis dan de kaart arriveert!
De komende week rust voor de knie, een fiets kopen voor Ton en nieuwe plannen maken om er snel samen op de fiets weer op uit te kunnen.
We hadden in Tegelen een goed adresje via vrienden op de fiets. Nachts om 3.00 lag ik wakker. Ik dacht: “Met deze knie haal ik Augsburg nooit. En als ik zo doorga kan ik ook geen vierdaagse lopen. Dus….”. Ton had het al een beetje aan zien komen, maar hoopte, misschien tegen beter weten in, dat het nog over zou gaan onder het lopen. Toch kwam het ook voor hem als een teleurstelling. Lopen naar Rome zal er niet meer van komen.
We hadden voor de komende twee maanden van iedereen afscheid genomen en waren er echt niet op ingesteld om nu alweer terug te zijn van onze vakantie. Ik had het gevoel dat we al heel ver in Duitsland zaten, doordat we al ruim een week over eenzame paadjes door bossen en weiden hadden gelopen, Duitse mensen gesproken, Duits voetbal bekeken, op uiteenlopende adresjes geslapen, zodat je al meer dan je kunt denken het idee hebt dat je in de Heimat bent. Dan zit je in Tegelen en ben je met een uurtje treinen weer thuis.
Thuis gekomen kwamen onze kinderen en kleinkinderen ons meteen bezoeken. De kleintjes hadden we al een mooie kaart gestuurd dat we hun zo misten, maar wij zijn al eerder thuis dan de kaart arriveert!
De komende week rust voor de knie, een fiets kopen voor Ton en nieuwe plannen maken om er snel samen op de fiets weer op uit te kunnen.
-
30 April 2017 - 14:33
Gonnie Dolphijn:
Wat vervelend voor jullie. Ik was er al een beetje bang voor toen ik jullie eerste bericht las. Ik hoop dat jullie de reis nog een keer op de fiets kunnen maken.
Gonnie -
30 April 2017 - 14:36
Nelly:
Jammer, maar fietsen is vaak ook heel leuk en gezellig. -
30 April 2017 - 18:13
Phiny Wilmsen:
Wat een teleurstelling, maar moedig om de knoop door te hakken en de reis af te breken.
Rust maar lekker uit en er komen vast weer andere mogelijkheden om op een sportieve manier naar Rome te reizen.
Groetjes, Phiny
-
01 Mei 2017 - 11:08
Jan&Marike, Ahaus:
Wat sneu voor jullie, dat je al zo snel moest opgeven. Maar wel heel begrijpelijk. Hopelijk zit de Vierdaagse er nog wel in. Groetjes!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
